Przyczyna i skutek w ujęciu niedualnym

Poglądem powszechnie używanym jest proces rozwoju. Określając coś problemem, wskazujemy, iż wymaga to zmiany, potrzeby jakiejś transformacji. Tak przebiega rozwój w podejściu powszechnym.

Przyczyną progresu był powód dyskomfortu a skutkiem pozytywne rozwiązanie. Progres, podążamy z punktu A do punktu B. A - jako przyczyna, B - skutek, pozytywne rozwiązanie. Przebiega to w linearny sposób.

W ujęciu niedualnym, podejście do rozwoju jest trochę inne.

Rozwiązanie pochodzi z innego punktu postrzegania. Tym poziomem jest spojrzenie na przyczynę i skutek jako strony tego samego medalu, gdzie nie ma przyczynowości w której rozwój się realizuje. Jest nim mianowicie obranie punktu odniesienia.

Jakby zabrać proces rozwoju z przyczynowego "środowiska" jakim jest przyczyna i skutek w którym się ono wydarza a realizować w momencie, kiedy go uchwycimy, że się realizuje poza. Postępuje poza swoją przyczynową koncepcją. Znika czas, który potrzebujemy dla procesu. Wychodzimy z założenia, że możemy się rozwijać poza czasem.

Rozwój nie musi przebiegać linearnie, może nie być wcale procesem, ale perspektywą.

Uchwycenie punktu odniesienia jako perspektywy, która może być w pełni satysfakcjonującym rozwiązaniem. Niedualne podejście samo w sobie.

Perspektywa, która jest rozwojem.